Sempre me pareceu que a ilusión do Nadal é unha das "mentiras piadosas" máis marabillosas que existen... O descubrimento da "cruel realidade" (e a profunda desilusión que supón) probablemente sexa un dos momentos clave da nosa memoria da inxenuidade da infancia. Todos recordamos o momento no que a maxia dese instante deixou de existir para nós. Lede as sensacións e recordos dalgúns alumnos do 1º Ciclo de ESO:
Recibir esta noticia
fue un duro golpe para mí, pero también a la vez me sentí mayor porque mis
padres ya confiaban en mí para contarme un secreto a voces como ése. A pesar de
esto, tuve regalos como todos los años e incluso alguno más.
Por eso, esa noche
que para mí era tan especial ahora dejaba de serlo. A partir de ese día, ya no estaba tan señalada en el calendario...Y años
después, me di cuenta de que ese día mis padres fueran valientes al quitarme un
sueño, si lo descubriera más adelante, me entristecería aún más. (Iván Docasar)
Me puse muy triste.
Porque yo esperaba ansiosa la noche de Papá Noel y la de Reyes porque pensaba
que era mágica. Solía pensar que la
Navidad tenía muchos misterios que revelar y que gracias a
esos personajes existe la Navidad, porque aún sigo creyendo que sin ellos no
la habría. (Leydi)
La verdad es que yo
me enteré por mi misma de que Papá Noel no existía. Cuando era muy pequeña,
como todos los niños, pensaba que era de verdad. Un 25 de diciembre me fui a
la cama a esperar su llegada. De repente, oí pasos, ruidos, vi luces encendidas
y sombras. Mi reacción fue levantarme y salir a ver a Papá Noel, cosa que
siempre me interesó pero nunca llegué a hacer. Esa vez estaba decidida. Al
salir vi a mis padres y me llevé la gran desilusión, ya que todos aquellos
ruidos, pasos, sombras procedían de ellos. Me volví a dormir, mis padres ni se
habían enterado. (Henar)
Cuando me enteré de
que Papa Noel y Los reyes Magos no existian me sentí my decepcionada, aunque yo
anteriormente ya sospechaba de la autenticidad de estos personajes. No me lo creía del todo porque
una vez descubrí a mis padres con un regalo envuelto que tenía una forma
extraña y el día de reyes había ese mismo paquete debajo del árbol.Yo no entiendo por qué
desde pequeños nos mienten sobre este tema, luego de golpe nos lo cuentan y nos
sentimos mal porque llevamos una desilusión. Pero lo peor de todo es que cuando
tengamos hijos vamos a volver a contarle esta ''mentira'' y luego ellos se
sentiran también decepcionados, desilusionados... (Ana Díaz)
Cuando supe que los
Reyes Magos, Papa Noel… no existían, me sentí decepcionado. Un día descubrí a
mis padres con cajas en la mano, me levanté y estaban colocando los regalos
debajo del árbol de Navidad.
Ahora los regalos los
elijo yo en mi cumple y en la Navidad o Papá Noel. Tengo la ventaja de
que no tengo miedo a que me puedan traer carbón. (Luis García)
Etiquetas: Nadal
O martes pasado tivemos o pracer de contar na Biblioteca coa presenza de Antón Lopo, autor dunha magnífica biografía sobre Lois Pereiro.
Deste modo, quixemos rematar este ano as reunións dos grupos de adultos de Balbordo cun recordo a Lois.
Antón comentounos dun modo amenísimo o proceso de elaboración da biografía, que vai tamén intimamente unida a persoas, lugares e a unha determinada época da nosa propia cidade. Todos recoñeciamos persoas, lugares, anécdotas, situacións... polo que o libro se podería calificar de "próximo".
Co biógrafo reflexionamos sobre a perspectiva que lle proporcionaron distintas persoas cercanas a Lois (a nai, a irmá, a moza, os amigos...) en boca das que se artella esta biografía que é unha polifonía de voces (entre as que tamén está a visión imaxinaria dunha conversa con Lois do propio autor) que completan e enriquecen a imaxe que nos creamos do poeta.
Penso que é un libro valente, feito con sensibilidade, orixinalidade e intelixencia; un libro que aborda a intimidade, a creación... de Pereiro con acerto. Posiblemente no caso de Lois moita da súa obra non se explicaría sen aspectos cruciais da súa vida.
Unha charla enriquecedora, distendida e suxestiva a que tivemos con Antón, monfortino tamén, ó que lle temos que agradecer a súa presenza.
Deixovos un vídeo tomado de Youtube, que lle fixeron a Lois na tvg no 1989. Nel se recollen moitos dos temas que tamén abordamos na conversa.
Este recomendable libro, editado por Amnistía Internacional, contou coa colaboración de moitos deseñadores gráficos, editores e Axencias literarias. O obxectivo do proxecto foi que elaborasen carteis inspirados na Declaración Universal dos Dereitos humanos, logo acompañáronse con textos escollidos de escritores famosos.
Na seguinte presentación elixín tan só algúns de ditos carteis, que se colocaron na entrada do noso centro para recordar que o 10 de Decembro é o día dos Dereitos humanos.
Etiquetas: Dereitos humanos
Suscribirse a:
Entradas (Atom)